Een korstmos is geen mos. Het is een van de oudste levensvormen: een symbiont van alg en schimmel. Beide hebben mekaar nodig: de alg zorgt via fotosynthese voor suikers waarmee de schimmel zich voedt. De schimmel beschermt de alg o.a. tegen uitdrogen en tegen te fel zonlicht. Korstmossen zijn gevoelig voor luchtverontreiniging en daardoor een goede indicator voor de luchtkwaliteit. In gebieden met veel ammoniak verdwijnen veel korstmossen terwijl bv. het groot dooiermos daar juist beter groeit en er veel voor komt. Op onze korte wandeling door het Drongengoedbos tot aan de hoeve moeten we er zeker niet lang naar zoeken. We vinden ze in alle vormen en kleuren en op elke ondergrond. Precies determineren is in veel gevallen niet eenvoudig en dikwijls specialistenwerk maar dat maakt de waarnemingen op het terrein er niet minder mooi of verrassend door. Op ons pad, door het verzopen bos, kunnen we ook niet voorbijlopen aan de vele prachtige zwammen die zich in alle maten, vormen en kleuren presenteren. Deze wandeling heeft zeker geleerd dat het absoluut de moeite loont om eens traag door een bos te stappen, een loep boven te halen en in de wondermooie wereld van de korstmossen en ander ‘miniatuur’-leven te ‘verdwijnen’.