Vandaag staken we de handen flink uit de mouwen in het Maldegemveld. Met harken, scheppen en tonnen enthousiasme hebben we de grachtjes vrijgemaakt, zodat het water opnieuw zijn weg kan vinden. Ook de pitrus moest eraan geloven. Met bosmaaiers en spieren (oké, vooral die bosmaaiers) hebben we de rijke grond van het perceel weer wat armer gemaakt. Bij het afvoeren van de pitrus mocht ik bovenaan op de stapel zitten omdat ik de jongste vrijwilliger ben. Papa is er uiteindelijk ook bij komen zitten ;) Dankzij het harde werk krijgen wat interessantere plantjes hopelijk een kans om tevoorschijn te komen. En wij? Wij genieten van een welverdiende fruitsap of kop koffie… met iets lekkers erbij natuurlijk! Hopelijk zien we jullie de volgende keer ook!